వటుడింతై ఇంతింతై
పెరిగి పోతున్నాను.
ఓహో! నేనే చక్రవర్తిని!
అందరూ జయ జయ ధ్వానాలు చేస్తున్నారు.
ఓహొ! నేనే ప్రపంచాన్ని
వుధ్దరించె మహా జ్ఞానిని.
అందరూ కీర్తనలు ఆలపిస్తున్నారు.
అంతలోనే చీకటి…
నా చుట్టూ ముసురుకొంది.
భయంతో నేను
వెర్రి పరుగులు తీస్తున్నాను.
నిద్రలో నా శవం నేనే
మోసుకెడుతున్నాను.
నా చితిని నేనే వెలిగిస్తున్నాను.
ఉలిక్కిపడి లేచాను..
చుట్టూ ఎవరూ లేరు..
జయజయ ధ్వానాలు, కీర్తనలూ
అన్నీ కలలోనే పారిపోయాయి.
అద్దంలో నా మొహం నాకే
దెయ్యంలా కనబడుతోంది.
ఇది సత్యం. ఇదే సత్యం.
